Opublikowane przez
Azalie japońskie to krzewy z rodziny wrzosowatych, o zwartym, poduszkowatym lub krzaczastym pokroju i powolnym wzroście. W zależności od odmiany ich docelowa wysokość i szerokość może się nieco różnić, kwiaty przeważnie są różowe, czerwone, fioletowe lub białe. Pojawiają się w drugiej połowie maja, niezwykle obficie, tak, że całościowo pokrywają krzew.
Azalie wymagają gleb kwaśnych (pH 3,5-4,5) i próchniczych, umiarkowanie wilgotnych. Kiedy pH gleby będzie za wysokie, azalia będzie chorowała na chlorozę liści, ponieważ nie będzie przyswajała żelaza. Liście azali są zimozielone lub półzimozielone, czyli utrzymują się częściowo zimą na krzewie. Azalię japońską można sadzić w miejscach słonecznych, choć bliższe optymalnym warunkom będzie stanowisko lekko zacienione. W miejscach słonecznych należy zapewnić większą wilgotność podłoża. Dobrym sposobem jest ściółkowanie, ponieważ ogranicza parowanie. Azalia wymaga stanowisk zacisznych i osłoniętych od wiatru. Dla roślin zimozielonych najbardziej szkodliwe są bowiem zimowe, wysuszające wiatry. Późną jesienią, w przypadku braku obfitych opadów, dobrze jest azalie japońskie podlać.
Azalie sadzimy w zależności od odmiany w odległości 50-80 cm od siebie, aby mogły się swobodnie rozrastać. Azalia japońska doskonale nadaje się do kompozycji z niskich i karłowatych iglaków, a także do ogrodów japońskich i na wrzosowiska. W ogrodach japońskich azalie często występują w formie „karikomi” – niskich żywopłotów formowanych z wielu krzewów posadzonych blisko siebie i tworzących łagodne fale przypominające wzgórza. Sadząc azalie pod drzewami pamiętajmy, aby były to okazy o głębokim systemie korzeniowym. Azalie nawozimy nawozami dla roślin kwasolubnych, zgodnie z instrukcją producenta nawozu. Nawożenie nawozami z azotem można zacząć wczesną wiosną, a zakończyć należy najpóźniej w lipcu. Nie wolno przekraczać zalecanych dawek, ponieważ azalie japońskie są wrażliwe na zasolenie.
Azalie nie wymagają cięcia poza usuwaniem porażonych czy uszkodzonych pędów. Kto chce mieć regularne kępki azali japońskiej, powinien je jednak ciąć. Należy się jednak trzymać pewnych zasad. Przycina się tylko świeży przyrost zostawiając z niego około pół centymetra. Cięcie wykonuje się najpóźniej tydzień po zakończeniu kwitnienia. Pobudza to przyszłoroczne kwitnienie, regeneruje krzew i powoduje jego zagęszczenie.
Azalie narażone są czasami na choroby grzybowe. Największy kłopot sprawia mączniak prawdziwy i powłocznik azaliowy. W celu ochrony krzewów 2-3 razy w sezonie zapobiegawczo opryskujemy je preparatami przeznaczonymi do zwalczania tych chorób.